Het verschil tussen gehard glas en gewoon glas wordt voornamelijk weerspiegeld in de volgende aspecten:
Veiligheid: Nadat het gehard glas is verbroken, worden de fragmenten in kleine deeltjes gebroken en zullen er geen scherpe fragmenten zijn, dus zelfs als het gehard glas is gebroken, is het relatief veilig. Gewoon glas produceert mesachtige scherpe hoeken na het breken, waardoor het gemakkelijk is om mensen te snijden.
Sterkte: er is uniforme drukspanning op het oppervlak van gehard glas, en er is trekspanning binnen, waardoor gehard glas een hogere treksterkte en impactweerstand heeft dan gewoon glas. De sterkte van gehard glas is ongeveer 4-5 keer die van gewoon glas.
Weerstand van temperatuurverschil: gehard glas heeft een sterkere weerstand van temperatuurverschil, in het algemeen boven 135 ℃, terwijl gewoon glas de weerstand van het gemiddelde temperatuurverschil heeft en het temperatuurverschil niet groter mag zijn dan 70 ℃.
Uiterlijk kenmerken: gehard glas wordt op hoge temperaturen afgevuurd en de rand is soepeler dan gewoon glas, zonder randen of doornen. De oppervlakte -vlakheid zal veranderen. Het oppervlak van gehard glas onder de 10 mm heeft een enigszins golvende toestand. De oppervlakte -vlakheid van gewoon glas bevindt zich in zijn oorspronkelijke toestand, die platter is dan gehard glas.
Geluidstest: wanneer u het glas met uw knokkels tikt, is het geluid van gehard glas relatief fris. Dit komt omdat het gehard glas wordt onderworpen aan behandeling op hoge temperatuur tijdens de verwerking, wat de hardheid aanzienlijk verbetert.
Prijs- en gebruiksscenario's: vanwege de extra kosten van het temperen, is de prijs van gehard glas meestal hoger dan die van gewoon glas. Gehard glas wordt meestal gebruikt op plaatsen die een hogere veiligheid vereisen, zoals automotive glas, het bouwen van buitenmuren, doucheruimtes, enz., Terwijl gewoon glas vaak wordt gebruikt op plaatsen die niet bestand zijn tegen impact, zoals raamglas en fotolijsten.
De bovenstaande methoden kunnen worden gebruikt om gehard glas te onderscheiden van gewoon glas. Onder hen, het observeren van de randen, oppervlakken, geluidstests en breken om de fragmenten te zien, kan helpen om voorlopig het type glas te bepalen.
